fot. Piotr Wręga
Katarzyna Kozielska (juror tańca klastycznego oraz współczesnego)
Katarzyna Kozielska, zawodowa tancerka, która po wspaniałym czasie spędzonym na scenie jako wykonawca, rozpoczęła karierę jako wielokrotnie nagradzany choreograf mający możliwość tworzenia wielu spektakli dla największych zespołów tanecznych na świecie. W 2001 roku uzyskała Dyplom w ramach Advanced Training Course in Dance Pedagogy w John Cranko Schule, w Sztudgardzie, Niemcy.
Od roku 2019 współpracuje z Ballet Master, Folkwang Universitat der Kunste (Niemcy). Jej portfolio choreograficzne zawiera współpracę z zespołami takimi jak The Stuttgart Ballet, Tulsa Ballet, Hermès, Czeski Balet Narodowy, YAGP, Chemnitz Ballet, Hessisches Staatstheater Wiesbaden, John Cranko Schule, Ballet Augsburg, Youth Project Japonia i Polska, Deutscher Tanzpreis, Noverre – Stowarzyszenie Młodych Choreografów, YAGP Star Gala w Nowym Jorku, Roberto Bolle & Friends, Gala de Danza, Meksyk, Tokyo Star Gala, Ibstage Gala, Barcelona, Birgit Keil Gala, BalletNext, Nowy Jork i wiele innych.
W latach 2000 – 2018 miała pozycję koryfejki w Stuttgart Ballet. Jej kariera taneczna zawiera główne role oraz partie solowe w choreografiach Georgea Balanchina, Maurica Béjarta, Sidi Larbi Cherkaoui, Johna Cranko, Jorma Elo, Williama Forsythea, Michaila Fokina, Itzika Galili, Marco Goecke, Maximiliana Guerra, Sir Kennetha MacMillana, Johna Neumeiera, Márcia Haydée, Uwe Scholza, Christiana Spucka, Petera Schaufussa oraz Glena Tetleya. Specjalnie stworzone role: Alben (Marco Goecke), Firebird (Sidi Larbi Cherkaoui), On Velvet (Marco Goecke), Sweet Sweet Sweet (Marco Goecke), Two at a time (Cayetano Soto), Viciouswishes (Marco Goecke), oraz La peau blanche… (Christian Spuck).
Eligijus Butkus (juror tańca klastycznego)
Po ukończeniu w 1999 roku Litewskiej Narodowej Szkoły Sztuki im. M.K.Čiurlionisa – wydział baletu, został zaangażowany jako tancerz do zespołu baletowego Litewskiego Narodowego Teatru Opery i Baletu. W roku 2003 został awansowany na stanowisko solisty baletu, a w roku 2010 został pierwszym solistą Litewskiego Narodowego Teatru Opery i Baletu w Wilnie. Kreował pierwszoplanowe role w baletach z repertuaru klasycznego: „Śpiąca królewna”,„Giselle” „Coppelia”, „La Sylphide” oraz w wielu spektaklach i projektach współczesnych choreografów takich jak Krzysztof Pastor, Boris Ejfman, Anżelika Cholina i inne.
Wraz z zespołem baletowym Opery Wileńskiej uczestniczył w trasach koncertowej po Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Włoszech, Japonii, USA, Chinach, Łotwie, Polsce, Rosji, Słowenii, Turcji, na Węgrzech i w Niemczech. W roku 2006 uzyskał licencjat Litewskiej Akademii Muzyki i teatru jako aktor – tancerz, a w roku 2017 otrzymał tytuł magistra na kierunku aktorstwo i choreografia na tejże uczelni. Jest autorem choreografii Projekt „Dancing Songs” (2011 r) „Niezapomniana muzyka George’a Gerswina i Astora Piazzolli” (2014 r). W 2016 roku otrzymał nagrodę za najlepszy debiut choreograficzny za kompozycję „Black Floor” w projekcie „Creative Impulse”. W tymże roku był wyróżniony Litewską Złota Nagroda Sceniczna w kategorii najlepszy artysta baletu. Jest laureatem wieli innych nagród takich jak Nagroda Przyjaciół Litewskiego Towarzystwa Baletowego w Australii (2002 r), „Opera Lighthouse” nagroda „Baletowa Nadzieja Roku” (2005 r), Litewska Złota Nagroda Sceniczna za rolę Jamesa w Balecie „Silfide” (2009 r) i inne.
Od roku 2016 do chwili obecnej jest Zastępca dyrektora ds. edukacji baletowej w Litewskiej Narodowej Szkole Sztuki im. M.K.Čiurlionisa.
Dawid Trzensimiech (juror tańca klastycznego oraz współczesnego)
Jako uczeń Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu zdobył pierwsze nagrody dwóch kolejnych Ogólnopolskich Konkursów Tańca w Gdańsku oraz Konkursu Tańca „Città di Rieti” we Włoszech. Był też finalistą Międzynarodowego Konkursu dla Młodych Tancerzy „Prix de Lausanne”, otrzymując w nagrodę stypendium do Royal Ballet School w Londynie, gdzie kontynuował i zakończył szkolenie zawodowe.
Bezpośrednio po tym, w 2008 roku związał się z Royal Ballet, gdzie cztery lata później został solistą. Na londyńskiej scenie zatańczył m.in. Księcia w Dziadku do orzechów Petera Wrighta i Jamesa w La Sylphide Bournonville’a oraz partie solowe w baletach Balanchine’a, Dawsona, McGregora, Ratmansky’ego, Tetleya i Wheeldona. Zdobył też III Nagrodę Międzynarodowego Konkursu Tańca w Pekinie (2011). Uczestniczył również w występach zagranicznych londyńskiego zespołu. Od 2014 roku był pierwszym solistą baletu Rumuńskiej Opery Narodowej, gdzie objął czołowe role męskie w tamtejszych realizacjach baletów: Bajadera, Korsarz, Jezioro łabędzie, Don Kichot, Giselle i Kopciuszek, ale także w Córce źle strzeżonej, Małgorzacie i Armandzie oraz w Śnie FrederickaAshtona i w Manon Kennetha MacMillana.
W 2016 roku powrócił do kraju jako pierwszy solista Polskiego Baletu Narodowego. Występował na naszej scenie w głównych rolach męskich baletów: Bajadera, Don Kichot, Korsarz, Dziadek do orzechów, Jezioro łabędzie, Chopiniana, Dama kameliowaNeumeiera i Mayerling MacMillana. Tańczył też partie solowe w Poskromieniu złośnicy Johna Cranko, Chromie McGregora oraz w baletach Krzysztofa Pastora: Burza, Romeo i Julia, Casanova w Warszawie, Dracula, I przejdą deszcze…, Adagio&Scherzo, Moving Rooms i Bolero. Uczestniczył w międzynarodowych galach baletowych w Irlandii, Litwie, Łotwie, Hiszpanii Norwegii i we Włoszech, w Japonii i Korei Południowej oraz w Stanach Zjednoczonych. W 2018 roku otrzymał Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury jako najlepszy tancerz klasyczny w Polsce. W 2019 roku został pierwszym tancerzem PBN.
Od sezonu artystycznego 2023- 24 otrzymał propozycje od dyrektora Krzysztofa Pastora propozycję kontynuowania swojej więzi z Polskim Baletem Narodowym jako opiekun pedagogiczny nowo powołanej u nas grupy PBN Junior. Obecnie prowadzi lekcje, indywidualne zajęcia doszkalające w technice tańca klasycznego oraz próby repertuarowe juniorów, a także współtworzy program artystyczny grupy.
Minka Heiß (juror tańca współczesnego)
Minka-Marie Heiss, artystka urodzona we Frankfurcie nad Menem, Niemcy. Studiowała matematykę, nauki sportowe oraz taniec współczesny. Była członkiem zespołu National Theatre w Darmstadt i tańczyła w spektaklu Słoweńskiego choreografa Iztoka Kovaca, wystawionym w Monachium i w Berlinie.
Jako tancerz niezależny, Minka-Marie współpracowała w Szwecji z artystkami takimi jak Eugenia Estevez, Ana-Maria Edelmann i Sara Buhr, oraz z Ljubą Avvakumovą w Ausrii. Jednocześnie brała udział w różnych warsztatach choreograficznych prowadzonych przez Portugalskiego choreografa Ruiego Horta na terenie Francji oraz Portugalii. Kilkukrotnie była nominowana jako tancerz i choreograf do International Solo Dance Festival w Sztudgardzie. W 2004 roku Minka-Marie założyła własny zespół taneczny, Hausgemacht, z którym występowała aż do 2015 roku na terenie Niemiec i za granicą. Za swoje osiągnięcia artystyczne otrzymała w 2008 roku nagrodę Isadory, ufundowaną przez Iwanson-Sixt Foundation.
Od 2000 roku, Heiss jest profesorem tańca współczesnego w Iwanson International School of Contemporary Dance w Monachium. W lipcu 2010 roku została wybrana jako choreograf dla Swiss International Master Course in Choreography (SIWIC) pod kierownictwem artystycznym Reinhilda Hoffmana w Zurychu, Szwajcaria. Stworzyła i zaprezentowała różne prace choreograficzne w Tanzhaus Zurich. W 2012 roku, w ramach spektaklu Risk to Fall wystawionego w Theater Reutlingen Die Tonne, Minka-Marie realizowała prace dla Ballet Pforzheim pod kierownictwem choreograficznym Jamesa Sutherlanda. W 2015 roku była choreografem rezydentem w Choreographisches Zentrum Heidelberg.
Heiss regularnie tworzy choreografie dla Strado Danza w Ulm, zespołu prowadzonego przez Domenico Strazzeri. Wykłada gościnnie dla baletu z Nationaltheater München, Nationaltheater Darmstadt, Nationaltheater Linz w Austrii, Theater Heidelberg – Nanine Linning, Norrdans, I Theater Boras w Szwecji. Jest nauczycielem na The International Summer Dance Festival w Polsce oraz w RECOIL – movement through the mind (ruch przez umysł) w Sztokholmie. Jest również wykładowcą w Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Mannheim.
W 2002 roku, jej choreografia Le (mas)sacre du printemps, 29 mai 1913 została zaprezentowana w Olympiazentrum w Monachium w ramach Superbloom Festival.